|
 |
 |
|
Quis Rosaciolam aget? Utrum ille, qui fabulam
conscripsit? MINIME! |
An illa, quae omnia regit? MINIME!
|
|
|
|
|
 |
 |
|
Rubra quoque Cuculla sperabat...quin etiam
cucullum deposuit... MINIME! |
Ioanna, licet histrio optima, Rosaciolam agere
non valuit. MINIME! |
|
|
|
|
 |
 |
|
Nec dulcissima rerum Rosaciolae personam
est acturus - MINIME! |
Vestimentis recte electis puella rosea sine
dubio vicit! MAXIME! |
|
|
|
|
 |
 |
|
Nisi Rosaciolam, Maurum saltem nigrum agere
opto!...Tune? MINIME! |
Etsi iterum dulce ridebat, nec Martinus Mauro
vero similis esse videtur. MINIME! |
|
|
|
|
 |
 |
|
Nimis alba, Evicula! MINIME!
|
O di immortales! Afer venit, Maurum aget.
MAXIME! |
|
|
|
|
 |
 |
|
Necesse erat omnibus discere, quo modo
infans portaretur... |
Quod ut cum infante haud vivo exerceremus,
aptius videbatur. |
|
|
|
|
 |
 |
|
Quidam infantis caput optime sustinebant.
MAXIME! |
Quidam nihil didicerunt, quamquam indicia
iterum iterumque inspiciebant. MINIME! |
|
|
|
|
 |
 |
|
Athéné tela fortasse melius tractat
quam infantes. MINIME! |
Héra, haud expers... MAXIME!
|
|
|
|
|
 |
 |
|
Ut patet, inter crura virilia...
|
...et muliebria quoddam discrimen est.
Deis gratias! |
|
|
|
|
 |
 |
|
Qui personas agendas acceperunt, laeti
videbantur. |
Minus ingeniosis personae parvae distributae
sunt. |
|
|
|
|
 |
 |
|
Parva Rubra Cuculla tristis - iam scit se
iterum semet ipsam acturam esse... |
Spes unica desperantibus.
|
